rzec można

См. также в других словарях:

• można — 1. «jest rzeczą możliwą, nie ma przeszkody, jest się w stanie coś zrobić» Można na kimś polegać. Nie można czegoś zrozumieć. Można by wcześniej wyjechać. ∆ Rzec można, można powiedzieć «wtręty, zwroty, którymi mówiący podkreśla, że słów po nich… …   Słownik języka polskiego

• rzec — dk Vc, rzeknę, rzekniesz, rzeknij, rzekł, rzeczony, rzeczeni, rzekłszy książk. «powiedzieć, odezwać się, przemówić» Rzec coś głośno, gniewnie, oschle. Rzec coś półgłosem, szeptem, z cicha. Wyszedł, nie rzekłszy słowa. ∆ Prawdę rzekłszy «zwrot… …   Słownik języka polskiego

• by — (także z końcówkami osobowymi: bym, byś, byśmy, byście) «cząstka składowa form trybu warunkowego» a) «pisana łącznie z formami osobowymi czasownika, z niektórymi spójnikami i partykułami» Przeczytałbyś tę książkę. Gdybym chciał, mógłbym się uczyć …   Słownik języka polskiego

• ciało — 1. (A) słowo ciałem się stało «zwrot używany w zaskakującej sytuacji lub kiedy coś niespodziewanie doszło do skutku, spełniło się»: Można by rzec, że słowo stało się ciałem. Magister Hubert Wagner został trenerem reprezentacji kobiecej Polski.… …   Słownik frazeologiczny

• łaska — 1. Artysta, poeta itp. z bożej łaski a) «o osobie niemającej fachowego przygotowania w danej dziedzinie, nieporadnie się czymś zajmującej»: No cóż, możemy zadowolić się nie wydaną częścią zaliczki, a naszemu biznesmenowi z bożej łaski dać solidną …   Słownik frazeologiczny